Սամվել Դավթյանն է, 58 տարեկան, գյուղատնտես։ Հայկական գյուղատնտեսական ինստիտուտն ավարտելուց հետո, մինչև հիմա, զբաղվում է գյուղատնտեսությամբ։
Սյունիքի մարզի Տեղ գյուղում 2010-ից զբաղվում է էկոլոգիապես մաքուր ծնեբեկի մշակությամբ։
Իր խոսքով, զբաղվում է նրանով,
ինչը բիզնես կարող է դառնալ։
Ծնեբեկը Հայաստանում քիչ տարածված, սակայն բարձրարժեք մշակաբույս է։ Մշակության սկզբնական փուլում պահանջարկը քիչ էր։ Սամվել Դավթյանն ասում է՝ պայմանավորված էր մշակաբույսի օգտակարության մասին հանրության քիչ տեղեկացվածությամբ։
Մշակությունը սկսել է փոքր՝ 1000 մետր տարածքում, որից ստացած բերքը հնարավոր էր իրացնել տեղական շուկայում։ Սկզբնական շրջանում աշխատանք էին իրականացնում նաև մարդկանց մշակաբույսի նշանակությանն ու սննդարարությանը ծանոթացնելու ուղղությամբ։ Այսպիսով, խթանեցին տեղական շուկայի ընդլայնում։
Սյունիքի մարզի բնակլիմայական պայմանները նպաստավոր են ծնեբեկ աճեցնելու համար։ Ո՛չ շատ բարձրադիր, ո՛չ էլ շատ ցածրադիր գոտի պետք է լինի։ Ջերմաստիճանը ևս չպետք է բարձր լինի։ Գյուղատնտեսի խոսքով, այո՛, դժվար մշակելի բույս է, ծախսատար, բայց նաև՝ եկամտաբեր։ Տեղ գյուղի պայմաններում ապրիլի կեսերից մինչև հունիս կեսերն է տևում բերքահավաքը՝ ամենօրյա ռեժիմով։
Այսուհանդերձ, ծնեբեկի իրացման համար Հայաստանը
«թույլ շուկա» ունի, դրա համար երկրից դուրս շուկա գտան ու մի քանի տարվա
ընթացքում մշակության տարածքը ընդլայնեցին։
Սկզբնական շրջանում, երբ ծավալը քիչ էր, փաթեթավորում չէին կատարում։ Հիմնականում տեղում ՝ Գորիսի տարածաշրջանում էին վաճառում, առանց փաթեթավորման։ Արտերկիր արտահանելու համար սկսեցին փաթեթավորել։
Այս պահին մշակության տարածքը 3000 մետր է, որից պլանավորում է ստանալ մինչև 2 տոննա ծնեբեկ։ Հաշվել է, 1 հա-ից տարվա ընթացքում ստանում է 6-7 տոննա բերք։
Համբարձումյանը մանրամասն ներկայացնում է իր հաշվարկներն ու մշակության նրբությունները։ Նշում՝ ոչ մի մարդ չի փոշմանի, որ զբաղվի ծնեբեկով։